معنی عیب جو در فرهنگ فارسی عمید

عیب جوینده، جویندۀ عیب دیگران، کسی که عیب ها و بدی های دیگران را تفحص می کند و آشکار می سازد

معنی عیب جو در فرهنگ لغت هوشیار

جوینده عیب دیگران

کسی که تفحص بدی ها و معایب دیگران کند، تا آن ها را آشکار سازد، بدگوی مردمان

جوینده عیب دیگران

عیب جو: عیب جوینده، جویندۀ عیب دیگران، کسی که عیب ها و بدی های دیگران را تفحص می کند و آشکار می سازد

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

عیب جو: کسی که تفحص بدی ها و معایب دیگران کند، تا آن ها را آشکار سازد، بدگوی مردمان

فرهنگ فارسی معین

دژ براز خرده گیر نکوهش خرده گیری خرده بینی

تفحص عیب و خطای دیگران، نکته گیری، خرده گیری

آنکه عیب و خطاهای دیگران را نادیده می گیرد

آکپوش آنکه عیب دیگران را می پوشاند و خطای آنان را اغماض می کند: (غالبا صفت خدای تعالی) کریم عیب پوش

آنکه غیب گوید، کسی که از غیب خبر دهد و از اسرار و امور نهانی سخن بگوید

آبی که در آن جو پوست کنده جوشانیده باشند و مرکب ازآب وگاز کربنیک والکل وغیره میباشد

جستجو کننده، کاوند

جویندۀ رد و اثر چیزی
پی جوی کسی یا چیزی شدن: در جستجوی کسی یا چیزی برآمدن

((~ِ جُ))

نوشابه الکلی ضعیف که از مالتوز و مخمر آب جو تهیه شود، ماءالشعیر، شراب جو، فوگان، فقاع